Perscommuniqué - WP 208: Het Taylor-principe en (in)determinatie in een nieuw-Keynesiaans model met indienstnemingsfricties en verlies aan bekwaamheid

Het Taylor-principe en (in)determinatie in een nieuw-Keynesiaans model met indienstnemingsfricties en verlies aan bekwaamheid

We introduceren een verslechtering van bekwaamheid tijdens werkloosheid in het nieuw-Keynesiaans model van Blanchard en Gali (2008) met indienstnemingsfricties en reële loonrigiditeit. Voor plausibele waarden van de verslechtering van bekwaamheid en de reële loonrigiditeit op kwartaalbasis wordt de langetermijnverhouding tussen kosten en werkloosheid positief in een economie met een arbeidsmarkt van het "Europese" type gekenmerkt door geringe indienstnemingen, maar niet in een soepele arbeidsmarkt van het "Amerikaanse" type. Wanneer de verhouding tussen marginale kosten en werkloosheid positief is, vergt de determinatie van het evenwicht een passieve reactie van de feedbackkregel van de centrale bank voor het bepalen van de rente op de inflatie, indien die regel enkel toegespitst is op de inflatie. Het toevoegen van een doelstelling inzake steady state output of werkloosheid helpt de determinatie van een uniek evenwicht te herstellen. Bij indeterminatie, verhoogt een nadelige "sunspot shock" de werkloosheid uitermate persistent.