Perscommuniqué WP 182: Neerwaartse nominale- en reële-loonrigiditeit: enquêteresultaten voor Europese bedrijven
published in The Scandinavian Journal of Economics, 112(4), December 2010, pp. 884-910
Het is uitvoerig bewezen dat de lonen van afzonderlijke werknemers weinig reageren, vooral in neerwaartse richting, op schokken die hun werkgever treffen. In deze paper worden nieuwe gegevens besproken uit een unieke enquête bij Europese bedrijven die de gangbaarheid nagaat van neerwaartse loonrigiditeit in zowel reële als nominale termen. We analyseren welke bedrijfsmatige en institutionele factoren samenhangen met loonrigiditeit. Uit onze resultaten blijkt dat deze laatste met de samenstelling van de beroepsbevolking op ondernemingsniveau verband houdt op een wijze die in overeenstemming is met relevante theoretische modellen (bv. de efficiënte-loontheorie, de insider-outsidertheorie). We komen ook tot de bevinding dat loonrigiditeit afhangt van de institutionele omgeving van de arbeidsmarkt. De cao-dekking is positief gerelateerd aan de neerwaartse reële-loonrigiditeit, gemeten op basis van de loonindexering. De neerwaartse nominale-loonrigiditeit staat in een positieve verhouding tot het aantal vaste arbeidsovereenkomsten en dit effect is sterker in landen met een striktere regelgeving inzake ontslagbescherming.