published in The Manchester School, 79(4), July 2011, p 691-717.

In deze paper worden de loonverschillen tussen bedrijfstakken in België onderzocht, waarbij gebruik wordt gemaakt van de toegang tot een uniek, in overeenstemming gebracht gegevensbestand van werkgevers-werknemers dat betrekking heeft op alle jaren van 1999 tot 2005. De bevindingen tonen aan dat er grote loonverschillen bestaan tussen werknemers met dezelfde kenmerken die in dezelfde arbeidsomstandigheden, maar in verschillende bedrijfstakken werken. Die verschillen zijn duurzaam en geven geen specifieke neerwaartse of opwaartse trend te zien. De overige resultaten geven aan dat, ceteris paribus, werknemers aanzienlijk hogere lonen ontvangen wanneer ze in meer winstgevende bedrijven werken. De tijdsdimensie van onze in overeenstemming gebrachte gegevens voor werkgevers-werknemers stelt ons in staat de winstgevendheid van de bedrijven te meten aan de hand van haar vertraagde waarde. De gemeten elasticiteit tussen lonen en winsten blijkt vrij stabiel te zijn in de tijd en varieert van 0,034 tot 0,043. Daaruit volgt dat de loonmarge van Lester als gevolg van rent-sharing schommelt tussen zowat 24 en 37 procent van het gemiddelde loon. Dit rent-sharingverschijnsel veroorzaakt een groot deel van de loonverschillen in de bedrijfstakken. We stellen immers vast dat de omvang, de spreiding en het belang van de loonverschillen tussen de bedrijfstakken scherp afneemt na correctie voor de winsten.