Perscommuniqué WP 169: Het gebruik van arbeidsovereenkomsten voor bepaalde duur en de arbeidsmarkt aanpassing in België

Deze paper beoogt het gebruik van arbeidsovereenkomsten voor bepaalde duur (ABD) te documenteren en te analyseren, en de dynamiek van de arbeidsaanpassing op ondernemingsniveau te onderzoeken naar type van arbeidsovereenkomst, aan de hand van een gedetailleerde opsplitsing van zowel de arbeidskrachten als de in- en uittredingen die beschikbaar zijn in de gegevens van de sociale balansen van de Belgische ondernemingen. De paper beoogt tevens de structuur van de arbeidsaanpassingskosten te onderzoeken volgens type van arbeidsovereenkomst, door gebruik te maken van de methodologie voorgesteld door Goux, Maurin en Pauchet (2001). Uit de resultaten blijkt allereerst dat flexibele arbeidsovereenkomsten niet alleen worden gebruikt om de arbeidsaanpassing op de korte termijn te vergemakkelijken, maar tevens als screeninginstrument. De resultaten geven eveneens aan dat, wanneer een onderneming besluit flexibele arbeidsvormen te introduceren in haar productieproces, zij dit ook doet om tegemoet te komen aan lange-termijndoelstellingen, zoals de tenuitvoerlegging van kostenverlagende innovaties. Verder wordt aangenomen dat de invoering van ABD's de aanpassingssnelheid van de arbeidsovereenkomsten voor onbepaalde duur (AOD) niet lijkt te beïnvloeden. Onze resultaten lijken er ook op te wijzen dat de ABD's als essentiële aanpassingsvariabele fungeren in reactie op kostenschokken en onverwachte vraagschommelingen, terwijl de ondernemingen in reactie op verwachte schommelingen in de productie veeleer het niveau van hun vaste personeelsbestand aanpassen. Wat ten slotte de structuur van de arbeidsaanpassingskosten in België betreft, vertegenwoordigen de marginale aanwervingskosten van de AOD's 12,4% van de marginale opzeggingskosten van de AOD's, terwijl de marginale kosten verbonden aan de aanwerving voor de ABD's slechts 0,8% van hun AOD-equivalent uitmaken.