Deze paper beschouwt recente benaderingen om de arbeidsmarkt in een model om te zetten en beoordeelt de gevolgen ervan voor de inflatiedynamiek via hun effect zowel op de marginale kosten als op het prijszettingsgedrag. In een zoek- en matchingomgeving worden de volgende modelleerkaders in aanmerking genomen: right-to-manage bargaining versus efficient bargaining, wage stickiness in nieuwe en bestaande matches, wisselwerkingen op bedrijfsniveau tussen loon- en prijszettingsgedrag, alternatieve vormen van indienstnemingsfricties, search on-the-job en endogene uittredingen. We stellen vast dat de meeste specificaties te weinig echte rigiditeit en bijgevolg een te volatiele inflatie impliceren. Modellen met wage stickiness en right-to-manage bargaining of met bedrijfsspecifieke arbeidskrachten blijken de beste mogelijkheden te bieden.