published in Ekonomia, 12(2), Winter 2009, pp. 57-108

Deze paper biedt informatie over loononderhandelinginstellingen, die werd verzameld aan de hand van een gestandaardiseerde vragenlijst. Onze gegevens verschaffen informatie betreffende 1995 en 2006, voor vier bedrijfstakken en de economie als geheel in 23 Europese landen, plus de VS en Japan. De voornaamste bevindingen behelzen onder meer dat de loonvorming in de meeste landen sterk gereguleerd is. Hoewel de syndicalisatiegraad in heel wat landen beperkt is, is de dekkingsgraad van collectieve onderhandelingen hoog en hanteren bijna alle landen ook een of andere vorm van nationaal minimumloon. De meeste landen onderhandelen over de lonen op verschillende niveaus, waarbij het sectorale niveau nog altijd het vaakst voorkomt, terwijl onderhandelingen op bedrijfsniveau een steeds belangrijker rol spelen. De gemiddelde geldigheidsduur van collectieve arbeidsovereenkomsten blijkt tussen één en drie jaar te liggen. De meeste overeenkomsten hangen nauw samen met de prijsontwikkelingen en elf landen beschikken over een of ander indexeringsmechanisme dat de lonen beïnvloedt. Via een clusteranalyse kunnen drie landengroepen met een verschillende manier van loonvorming worden onderscheiden.