Het keynesianisme domineerde het economische denken en de macro-economische beleidsvorming in de jaren vijftig en zestig. De verspreiding van het keynesianisme verliep echter ongelijk. In deze paper wordt de verspreiding van het keynesianisme in twee continentale Europese landen, België en Italië, vergeleken. De aandacht wordt gericht op de periode na de Tweede Wereldoorlog, waarbij als belangrijkste uitgangspunt van het keynesianisme wordt genomen dat de markt intrinsiek onstabiel is en dat de overheid een cruciale rol speelt in de economie door het sturen van de feitelijke vraag. Daarnaast wordt het onderscheid van Coddington gevolgd tussen hydraulisch, onevenwichts- en fundamentalistisch keynesianisme. De doorbraak van het Keynesianisme in België en in Italië kwam er in domeinen die nauwer aanleunden bij het beleidsvormingsproces: het opstellen van de nationale rekeningen, de opbouw van macro-economische modellen en het wegwerken van regionale onevenwichtigheden. Het belangrijkste verschil tussen de twee landen was de sterke positie van de fundamentalistische keynesianen in de academische wereld in Italië, terwijl de onevenwichtsstrekking in België invloedrijker was.

Deze working paper leidde tot een latere publicatie in de Journal of the History of Economic Thought, Vol. 30, No. 2, December 2008, p. 491-509.